Κάθε Ελληνική Παραδοσιακή φορεσιά είναι ένα σύνολο Ενδυμάτων,χαρακτηριστικό μιάς ομάδας ανθρώπων πού ζεί μέσα στον Ελληνικό χώρο. Ο λειτουργικός της ρόλος είναι να ντύνει,να στολίζει,το κορμί και να προβάλει στα υπόλοιπα μέλη της τοπικής κοινωνίας την οψη που επιθυμεί εκείνος που την φοράει.
Η Παραδοσιακή Ενδυμασία βασίζεται στήν παράδοση και στη συντηρητικότητα,η οποία προσδίδει μαγικές ιδιότητες σε ορισμένα τμήματα (Κεφαλόδεσμος,ζωνάρι,κ.τ.λ.). Τα ενδύματα μιας συντηρητικής ομάδας τροποποιούνται κατα εποχές κατω απο την επίδραση μιάς δυνατότερης ομάδας. Πάντοτε όμως εξαρτώνται απο τα τοπικά υλικά και το εμπόριο.
Τσολιάς
Στην Πελοπόννησο,στήν Αττική και γενικά στή Στερεά Ελλάδα αλλά και στούς Σαρακατσάνους συναντάμε τηφουστανέλα,είδος πολύπτυχης φούστας. Το πιο γνωστό ένδυμα,τη φουστανέλα,που τη φορούσαν κυρίως οι αρματωλοί και οι κλέφτες,τη καθιέρωσε ο πρώτος βασιλιάς της Ελλάδας Οθωνας ως αυλικό ένδυμα και απο τοτε φορέθηκε σχεδόν απο όλους τούς Ελληνες.
Η σύνθεση της περιλαμβάνει το μπουντούρι και λευκές πλεκτές ψηλές κάλτσες. Οι κάλτσες τεντώνουν με τίς γονατούρες, ενώ με τις κάλτσες φορούσαν τσαρούχια με φούντα. Τέλος στο κεφάλι φορούσαν το μπαρέζι η το φέσι.
Αμαλία
Η αστική φορεσιά της Πελοποννήσου μετά το 1835 διαδόθηκε απο τη Βασίλισσα της Ελλάδας Αμαλία ως επίσημη στολή της Αυλής. Ηφορεσιά αυτή συνηθιζόταν και στήν Αθήνα.
Τό φουστάνι η Καβάδι είναι απο πολύτιμη στόφα,συχνά χρυσούφαντη. Το κοντογούνι είναι βελούδινο,σε σκούρο χρώμα,χρυσοκέντητο και πάρα πολύ εφαρμοστό. Στό κεφάλι φοριέται το φέσι ή καλπάκι. Μεγάλη σημασία έπαιζε η φούντα του,το παπαζ',φτιαγμένο απο χρυσές κλωστές πλεγμένες ως κοτσίδα.
0
Αγορά
